Naar radio luisteren op internet

Via www.nederland.fm kan je eenvoudig een heel aantal zenders aanklikken. Luister en geniet. Ook op de web sites van b.v. de concertzender vind je heel veel uitzendingen die je nog een terug kunt horen.

Muddy Waters Folk Singer

Tijdens het draaien van 1 van mijn lievelings lp's Muddy Waters - Folk Singer op Chess records las ik nog een keer het artikel wat Herman van der Horst in Oor destijds over Buddy Guy schreef. Buddy speelt solo gitaar op Folk Singer. Zes maanden na zijn aankomst in Chicago zwerft Guy, hongerig, na 2 dagen niets gegeten te hebben,met zijn gitaar over straat wanneer een vreemdeling hem een drankje aanbiedt en hem de 708 club binnenloodst voor een gitaarduel met Otish Rush. Na afloop bezorgt de clubeigenaar hem zijn eerste Chicago optreden. De vreemdeling blijkt Muddy Waters te zijn, die Guy buiten opwacht in zijn knalrode Chevy om hem van Salami-sandwiches en enige nuttige adviezen te voorzien.
Guy komt dan in dienst bij de gebroeders Leonard en Phil Chess. Daar wordt hij ingezet als vaste huisgitarist.
Op een gegeven moment wilden ze een soort Folk album maken (Folk Singer) en Leonard Chess vond dat ze nog een oude vent moesten hebben die de akoustische blues helemaal beheerste. Toen Leonard Chess tijdens de opnamen de studio binnenkwam stond hij met open mond naar Buddy te kijken. Maar Buddy was gekozen door Muddy Waters en Willie Dixon. Hij zei daarover:"als je me achter een Muddy Waters zet is dat alsof je een konijn uit zijn klem bevrijdt - dan huppel ik rechtstreeks naar huis".

Zelf heb ik de Buddy Guy Blues Club in Chicago bezocht. Helaas was de baas toen niet thuis.

jazz

Een hele goede link is www.allaboutjazz.com ,heeft veel info en free download of the day.

Eddie Palmieri

EDDIE PALMIERI WINNAAR CONCERTGEBOUW JAZZ AWARD
woensdag 15 maart 2006
De Concertgebouw Jazz Award 2006 is dit jaar toegekend aan de Amerikaanse pianist, componist, arrangeur en bandleider Eddie Palmieri. Hij zal de oeuvre-prijs op maandag 29 mei a.s. in het Concertgebouw in ontvangst nemen. Ook zijn de nominaties voor de Deloitte Jazz Award 2006 bekendgemaakt.



Palmieri voegt zich bij een indrukwekkende schare aan andere grootheden in de jazz-wereld die de Concertgebouw Jazz Award ook hebben mogen ontvangen. Eerdere winnaars zijn Benny Golson (2005), Chick Corea (2004), Elvin Jones (2003) en George Coleman (2002).

Eddie Palmieri (New York, 1936) wist in de jaren ‘60 de latin-jazzmuziek van belangrijke nieuwe impulsen te voorzien. Met zijn groep La Perfecta oogstte hij grote triomfen. Palmieri staat bekend om zijn eigenzinnigheid en zijn lange, avontuurlijke improvisaties waarbij hij zich weinig aantrekt van allerhande muzikale conventies. Palmieri werd zeer geïnspireerd door pianist McCoy Tyner, in wiens forse aanslag hij een bloedbroeder herkende. Afgelopen februari werd Palmieri voor zijn cd Listen Here! voor de achtste keer onderscheiden met een Grammy Award, ditmaal voor Best Latin Jazz Album.

Palmieri zal op 29 mei ook samenspelen met de kersverse winnaar van de Deloitte Jazz Award 2006. De genomineerden voor deze aanmoedingingsprijs voor jonge, veelbelovende jazzmusici zijn eveneens bekend gemaakt. Dit zijn violist Jeffrey Bruinsma, vocalist Wouter Hamel, saxofonist Paul van der Feen, pianist Robert Rook en gitarist Timucin Sahin. Zij spelen op zondag 2 april een voorronde in het Bimhuis in Amsterdam, waarna drie kandidaten op woensdag 17 mei een finaleronde spelen, ook in het Bimhuis. De uiteindelijke winnaar ontvangt een geldprijs van € 20.000, de andere twee finalisten een stimulansprijs van € 2.500.

Paul Simon review uit Rolling Stone.com

Six years ago -- after more than a decade of conceptual forays into South African mbqanga, Brazilian folk music and show tunes -- Paul Simon released You're the One, a pretty, relatively straight singer-songwriter album spiked with doses of jazzy patter and modest orchestrations. Surprise plays like a sister record to You're the One, with one key difference: production help from Brian Eno, who pioneered ambient rock in the Seventies before twiddling knobs for U2 and Talking Heads.
Eno outfits some of Simon's most elegant songs yet with spacey accouterments, ranging from the shimmery atmospherics of "That's Me" to the buzzy electro-folk groove of "Another Galaxy." Despite the album's shiny surface, Simon sounds like Simon. Over the spry percussion and electronics-specked Bo Diddley groove of "Sure Don't Feel Like Love," he drops self-conscious barbs with the same pained wiseass spirit that made him poet laureate of New York alienation in the early Seventies. Much of the time, though, he sticks to tender ruminations on time and tide, pledging eternal love to his little girl on "Fathers and Daughters" and working up a gospel-tinged elegy for conflict-ravaged families on "Wartime Prayers."
Surprise's mellow introspection ends up just being sleepy on slow burners like "I Don't Believe." But "Outrageous" slides easily between hard-edged and pretty, with Simon dissing big corporations in the voice of an aging striver who does "900 sit-ups a day," then asking, "Who's gonna love you when your looks are gone?" The answer: God, whom Simon praises over a sparkling pastoral groove that almost keeps you from wishing the Eno-Simon collaboration had happened thirty years ago.

Cirque du soleil en Elvis

Cirque du Soleil komt met Elvis-show
Uitgegeven op vrijdag 19 mei 2006 om 10:23:20 nieuws.nl


(Novum/AP) - Het theatergezelschap Cirque du Soleil komt met een show die gebaseerd is op het leven van Elvis Presley. Dat maakte Elvis Presley Enterprises vrijdag bekend. Het leven en de muziek van de in 1977 overleden zanger worden gebruikt als basis voor een acrobatische theatervoorstelling. Het gezelschap helpt ook met het opzetten van verschillende multimediale musea, de 'Elvis Experiences'.
De samenwerking belooft de gedachte aan Elvis levend te houden, zegt de directeur van Elvis Presley Enterprises (EPE) Robert Sillerman. "Het zal ook een nieuw perspectief en levendigheid geven aan de 'King of Rock-'n-Roll', zoals alleen Cirque du Soleil dat kan geven." EPE is de eigenaar van de rechten op de naam en beeltenis van Elvis Presley.
Naar verwachting gaat de tournee over anderhalf jaar van start, in Europa en Azië. In 2008 wordt het eerste museum geopend. Het is nog niet bekend waar.
Het Cirque du Soleil is in 1984 in Canada begonnen als een groep straatartiesten die een 'andere' circusvoorstelling wilde maken. Het circus verwierf wereldwijd faam om zijn kleurrijke, muzikale en acrobatische shows. Diverse gezelschappen van het circus reizen tegelijkertijd de wereld rond. Van 14 juli tot en met 20 augustus staat het Cirque du Soleil in Amsterdam, met de show 'Alegría'.

VPRO Popmuziek geschiedenis

Op www.vpro.nl/pophistorie worden de 50 beste popalbums van de laatste 50 jaar gekozengekozen. Persoonlijk vind ik de keus arbitrair. Maar toch een leuk idee.

50 jaar geleden scoorde Elvis zijn eerste hits. Ik zie nog mijn inmiddels overleden Ome Rienus met vetkuif, rood R&Roll vest (van corduroy) en zwarte schoenen met een wit voorblad. De tijd vliegt.

American Pie

Historische hits
PIETER STEINZ
De kennis van het verleden holt achteruit. Hoogste tijd om daar iets aan te doen met een zomercursus geschiedenis in hitsingles. Les 12:
Rock 'n' roll.
Zoals er romans over beroemde romanschrijvers zijn, en speelfilms over de filmgeschiedenis, zo wemelt het in de hitparade van liedjes over
de pophistorie. Niet verwonderlijk, als je ziet hoe lucratief het maken van dit soort 'meta-popmuziek' kan zijn. Neem de jaren-zeventiggroep Long Tall Ernie , The Shakers. Met eigen rocknummers leidde het Arnhemse
vijftal jarenlang een kommervol bestaan in de middenmoot van de hitparade; maar toen ze in de herfst van 1977 een medley van rockhits uit de jaren vijftig opnamen, haalden ze moeiteloos de eerste plaats van
de Top 40. 'Do You Remember' heette de compilatie, die een half jaar later gevolgd werd door het bijna zo succesvolle 'Golden Years Of Rock 'N' Roll'. En hoewel The Shakers niet erg diep ingingen op
de finesses van de vroege rockgeschiedenis, lieten ze in elk geval een nieuwe generatie kennis maken met grootheden als Del Shannon, The Everly
Brothers en Little Richard.
Het toeval wilde dat 'Do You Remember' als nummer 1 de opvolger was van een andere historiografische hit: 'I Remember Elvis Presley' van Danny Mirror, destijds beter bekend als de producer Eddy Ouwens. De hommage aan de op 16 augustus 1977 overleden King of Rock 'n' Roll was ontegenzeglijk sentimenteel, maar werd ten onrechte verketterd als voorbeeld van 'lijkenpikkerij'. Ouwens stond in een eerbiedwaardige traditie - al sinds de jaren vijftig hadden popartiesten songs gewijd aan 'Gouden Doden': Eddie Cochran eerde Buddy Holly (†1959), John Lennon bracht een hommage aan Cochran (†1960) en George Harrison zong een paar jaar later over Lennon (†1980) in zijn Beatle-geschiedenis 'All Those Years Ago'. Geen van hen was overigens zo
succesvol als de rapper Puff Daddy, die een jaar geleden miljoenen exemplaren verkocht van 'I'll Be Missing You', een requiem voor zijn vermoorde collega Notorious B.I.G.
Pophistoriografisch gezien zijn deze tribute songs natuurlijk minder interessant dan liedjes die wat breder uitwaaieren over de geschiedenis van de popmuziek. 'Hail Hail Rock 'n' Roll' bijvoorbeeld, waarin de Amerikaanse singer-songwriter Garland Jeffreys in vogelvlucht door de rockhistorie ging (1990). Of 'Video Killed The Radio Star' van The Buggles, een bijna profetisch hitje uit oktober 1979 (vier jaar voor de lancering van MTV). Of de meest legendarische aller meta-popsongs: '(Bye
Bye Miss) American Pie' van Don McClean.
Muzikaal is 'American Pie' allesbehalve wereldschokkend. Na een rustig eerste couplet-en-refrein volgt een snelle, goed in het gehoor liggende ballade die eindeloos lijkt door te gaan; met een totale speelduur van 8
minuten en 36 seconden zou het nummer behoren tot de langste Top 40-hits
ooit, ware het niet dat in 1972 alleen het eerste deel op single werd uitgebracht. De coupure was doodzonde, want als íets 'American Pie' bijzonder maakte dan was het de tekst: een persoonlijke impressie van de neergang van de rock 'n' roll die cryptisch genoeg was verwoord om de fans jarenlang bezig te houden.
Na een kwart eeuw is inmiddels iedere verwijzing in 'American Pie' uitgeplozen, en weten we dat het lied in de eerste plaats gaat over de dood van Buddy Holly, die op 3 februari 1959 tijdens een sneeuwstorm boven Iowa met zijn vliegtuigje neerstortte. Naast Holly stierven twee andere rockpioniers, The Big Bopper ('Chantilly Lace') en Ritchie Valens
('La Bamba'), zodat Don McClean met recht kan zingen over 'the day the music died.' Niet dat de drie sterren met name genoemd worden. McClean wil vooral kritiek leveren op een trend die na hun dood werd ingezet: de
verwaarlozing van de pure rock 'n' roll ten gunste van de minder dansbare popmuziek van de jaren zestig. Een voor een komen ze voorbij: de intellectuele Dylan, de experimentele Beatles, de satanische Stones en door drugs gedomineerde bands die op Woodstock speelden. Met zijn allen ontdeden ze de rock 'n' roll van zijn onschuld, volgens McClean juist datgene wat de muziek 'as American as apple pie' maakte.
Natuurlijk verweet de pot de ketel dat hij zwart zag. Voor een dansje op
'American Pie' heb je heel wat doorzettingsvermogen nodig, en ook in McCleans verdere oeuvre ('Vincent'!) is de invloed van Dylan heel wat groter dan die van Holly. Maar goed, als zingend historiograaf van de rock 'n' roll is Don McClean onovertroffen. En zoals iedere criticus zal
beamen: je hoeft niet beter te kunnen om beter te weten.

Blogger onderzoek

Ik kon 2 dagen niets uploaden omdat ik er door Blogger van werd verdacht een spam site te hebben. Wel nu, het is gebleken dat het niet zo is. Ik kan nu weer gewoon doorgaan. Big brother is watching us all.
Gisteren met intens genoegen naar Alison Kraus geluisterd, puur natuur! Sommige country stukken zouden zo in de film "Oh brother where art thou!" hebben gepast. Laatst aangeschaft voor € 5.
Deze film met George Clooney is af en toe hilarisch en is vol met lekkere muziek.

Bob Dylan A.O.W.?

Op 24 mei wordt Bob Dylan 65. De Never Ending Tour gaat ook gewoon door bij De Concertzender in een negen uur durende special. In de nacht van 20 op 21 mei.
Driftin' from scene to scene; de nacht van Bob Dylan. Aan de vooravond van zijn 65e verjaardag (24 mei a.s.) staat deze nacht in het teken van de Amerikaanse troubadour. Zijn loopbaan omvat inmiddels 45 jaar en bijna 50 albums - en nog altijd is hij 'driftin from scene to scene'. Met pensioen zal Dylan niet gaan, daarvoor wordt zijn leven teveel bepaald door het reizen, de optredens en het schrijven van nieuwe muziek. Komende zomer zal hij Europa weer aandoen voor een volgende aflevering van zijn Never Ending Tour. De veronderstelde stem van de jaren '60 zal dan weer krakend, snerend en fluisterend te horen zijn. Een caleidoscoop op zijn enorme oeuvre is allesbehalve saai, ook als de hits eens niét overheersen. In negen uur muziek passeren verschillende stemmen en stijlen van Dylan aan de hand van diverse thema's: oorlog en soldaten, de Bijbel en gospel, love songs, verhalende nummers en Dylan de dichter. Live opnamen ontbreken niet, evenmin als een dubbelportret van Dylan met die andere 'Picasso of song': Leonard Cohen. Klik voor de setlist en meer informatie op www.concertzender.nl vanaf 8 mei.

allofmp3 uit de lucht?

De door mij veel geprezen Russische download site is inmiddels al 2 dagen uit de lucht. Op de web site staat dat ze met maintenance bezig zijn. Dat duur inmiddels wel erg lang! Ik heb nog een tegoed van een dollartje of 30. Daar kan ik misschien wel naar fluiten.

Interessante platenkast

http://platenkast.web-log.nl/log/5831439 er staan erg leuke wetenswaardigheden in. De nostagie komt weer boven drijven en door herinneringen aan bepaalde stukken muziek komen ook bepaalde periodes in je leven weer in beeld.

meer over last.fm en pandora

artikel uit hcc

Nooit meer radioruis, leve Last.fm
Door de hcc!magazine redactie - woensdag 10 mei 2006 - Laatst kwam ik oude TDK-cassettebandjes tegen waarop ik eind tachtig mijn favoriete liedjes opnam van de radio. Zo had ik altijd leuke muziek als de radio eens een slecht liedje speelde. Mijn eerste gedownloade mp3-bestanden draaide ik eind 1996 met het programma Winamp. Weer tien jaar later luister ik nooit meer naar de radio en alleen nog maar naar gedownloade mp3'tjes. Cd's koop ik nooit meer, alles haal ik van internet. Maar hoe weet je nu wat je moet downloaden? Hoe kom je nieuwe muziek tegen? De meeste mensen horen immers nieuwe muziek vooral op de radio of op muziekzenders als TMF en MTV. Ik niet. Ik gebruik websites waarop ik nieuwe muziek ontdek die bij mij past. Toegegeven, dat kost meer inspanning dan het aanzetten van de radio of de tv, maar het is het waard.
Dé twee sites om nieuwe muziek te ontdekken zijn www.last.fm en www.pandora.com. Allebei hebben ze inmiddels meer dan een miljoen gebruikers. Op het eerste gezicht lijken ze allebei hetzelfde: je kunt er luisteren naar muziek en bij de liedjes die je hoort aangeven welke je wel en niet goed vindt. Op basis daarvan passen Pandora en Last.fm aan wat ze je laten horen. Kortom: zowel op Last.fm als op Pandora.com krijg je je eigen persoonlijke webradiostation, maar de sites werken wel op een totaal andere manier.
Pandora: technische analyse Pandora analyseert muziek op een technische manier: een algoritme meet precies hoe de muziek klinkt, op basis van zaken als melodie, ritme, teksten, zang, arrangement en harmonie. Dit noemen de makers van Pandora het Music Genome Project: muziekgenen. Aan het maken van de enorme muziekdatabase met meer dan tienduizend artiesten ging jaren werk vooraf. Op basis daarvan schotelt Pandora je muziek voor. Je begint met het intikken van de naam van een artiest die je goed vindt. Vervolgens speelt Pandora in je browser muziek af die daarop lijkt en kan je telkens door te klikken aangeven of je het liedje dat je hoort wel of niet goed vindt.
In het laatste geval skipt Pandora naar het volgende nummer. Op een aparte pagina staat welke liedjes je als favoriet hebt aangegeven. Die kan je vervolgens downloaden naar bijvoorbeeld Apple’s online muziekwinkel iTunes. De muziekkwaliteit is prima (128kbps) en de database lijkt enorm. Pandora komt vaak met erg onbekende bands op de proppen, maar dat is goed als je nieuwe muziek wilt ontdekken. Wel is het soms irritant dat je maar zeven keer per uur een liedje mag doorspoelen in verband met de webradiolicentie van de site. Vanwege auteursrechten is het trouwens ook alleen mogelijk je aan te melden bij Pandora met een Amerikaanse postcode, maar het invullen van een willekeurige of de bekende 90201 is voldoende.
Een kind kan de was doen bij Pandora. Je kunt meteen van start: muziek begint direct in je browser af te spelen, je hoeft er niks voor te installeren. Dat is het grootste pluspunt van Pandora. Minpunten zijn er ook: de site werkt in een Flash-applicatie en die zou er beter uit kunnen zien. Daardoor zijn er ook nog geen aparte pagina's voor liedjes of albums. Ook interactie tussen gebruikers ontbreekt bij Pandora. Maar de muziek is goed: de aanbevelingen op basis van een technische analyse van de liedjes werkt prima.
Last.fm: wat luisteren anderen?Last.fm werkt op precies tegenovergestelde wijze. De site, opgericht door een aantal Oostenrijkers, maar inmiddels gemaakt vanuit Londen, draait muziek op basis van de collectieve muzieksmaak van de miljoen gebruikers. De site is een gigantische doorklikbare muziekdatabase, waarin precies staat waar mensen die een bepaalde artiest draaien nog meer naar luisteren. Dat lijkt een beetje onnauwkeurig: want iemand die van Franz Ferdinand houdt, draait ook wel eens techno. Maar toch werkt het. Dat komt doordat Last.fm zowel meet wat mensen in de Last.fm-player luisteren, als wat ze in iTunes, Windows Media Player, Winamp, of welke muziekspeler dan ook afspelen. Dat is tegelijk een beperking: voordat je Last.fm goed kunt gebruiken moet je eerst de Last.fm-player en de Audioscrobbler-plugin voor je muzieksoftware installeren. De aanbevelingen beginnen pas goed te werken als je meer dan honderd liedjes hebt afgespeeld.
Maar dan werkt het ook echt prachtig: elk liedje dat je op je computer draait, wordt genoteerd door Last.fm en in je eigen profiel gezet. Zo ontstaan lijstjes met de bands en liedjes die je het meest draait. Op basis van al die informatie van meer dan een miljoen gebruikers kan Last.fm zeker voor bekende artiesten steeds nauwkeuriger aanbevelingen maken. Neem de Arctic Monkeys. Die lijken volgens Last.fm op The Libertines, Kaiser Chiefs en Maximo Park. Dat klopt uitstekend.
Op Last.fm kun je ook zelf informatie aan de site toevoegen. Bijvoorbeeld een biografie of foto op de pagina van een band of een recensie op de pagina van een album. En dat doen gebruikers ook massaal. Helemaal interessant is het dat je aan alles trefwoorden (tags) kunt toevoegen. Die woorden ontsluiten alle muziek op een eigen manier. Bij de Artic Monkeys staan nu trefwoorden als 'brit', 'indie', 'piano' en 'rock'. Klik je op een van de woorden dan krijg je andere muziek die daarbij hoort. In dit geval: meer bands uit Engeland of meer liedjes met piano's. Elk trefwoord heeft een eigen Last.fm-station, waarop alleen muziek wordt gedraaid die bij dat woord hoort. Je kunt ook zelf stationnetjes maken door woorden toe te voegen aan je favoriete muziek.
Ik heb aan bands die ik ooit heb zien optreden het trefwoord 'seenthemlive' toegevoegd. Nu heb ik dus een eigen stationnetje dat alleen maar muziek draait van bands die ik eens live heb gezien. Het luisteren naar dergelijke persoonlijke stations is een van de weinige diensten waar bij Last.fm voor betaald moet worden: 3 dollar per maand, of 30 euro per jaar. Maar het is het waard. Je krijgt er ook veel meer andere leuke opties voor, zoals de mogelijkheid om te zien waar je vrienden op dat moment naar luisteren.
Een belangrijke pagina is natuurlijk die met alle aanbevelingen op een rij, gedaan door andere Last.fm-gebruikers en op basis van de database. Je kunt zelf instellen hoe obscuur of juist populair de bands moeten zijn in je aanbevelingenlijst. Vind je een tip niet goed, dan kun je die verwijderen. Ben je benieuwd hoe een aanbevolen artiest klinkt, dan kun je doorklikken naar de aparte pagina van die artiest en daar 30 seconden fragmenten van liedjes beluisteren. Ik gebruik Last.fm sinds oktober 2004 en hoe langer ik erop zit, hoe beter de aanbevelingen worden.
Muzikale burenDe grote kracht van Last.fm is dat de site niet alleen bedoeld is om te luisteren, maar ook om te praten. Je kunt je smaken en voorkeuren delen met anderen: iedere gebruiker heeft automatisch zijn eigen hitlijstjes op zijn profielpagina. Daar staat ook een shoutbox waar bezoekers berichtjes achter kunnen laten. Daarnaast kun je een lijstje met vrienden bijhouden en laat Last.fm standaard zien wie je 'muzikale buren' zijn: mensen met precies dezelfde muzieksmaak als jij. Bij mij is dat een 23-jarige Nederlandse en een 18-jarige Britse. Verder kan elke gebruiker een eigen weblog bijhouden en discussiëren in een van de vele honderden 'groups'.
Al deze extra mogelijkheden - trefwoorden, profielen, vriendenlijstjes, discussiegroepen, wiki's - maken Last.fm een levendige site die thuishoort in een rijtje sites die allemaal draaien om nieuwe vormen van sociale interactie, zoals netwerksite Hyves.nl, encyclopedie Wikipedia, fotosite Flickr.com en bookmarksite Del.icio.us. Die laatste twee werden al opgekocht door het 'grote geld': Yahoo. De vraag is nu in wiens handen Last.fm valt en wat dat voor gevolgen zal hebben. Pandora wil intussen op sociaal gebied ook niet achterblijven en heeft een pact gesloten met netwerksite Friendster.com.
Maar welke site is nu het beste? Welke van de twee wint, is afhankelijk van hoeveel tijd je kwijt wilt zijn. Gebruik Pandora als je meteen aan de slag wilt en direct een persoonlijk webstation wil maken, zonder dat je behoefte hebt aan extra informatie of interactie. Pandora is ideaal om achterover te leunen en te gebruiken als achtergrondmuziek. Van Last.fm ga je echter soms op het puntje van je stoel zitten. Bijvoorbeeld als je wilt weten hoeveel mensen er nog meer naar een obscuur liedje dat je ooit hebt gedownload hebben geluisterd. Het wordt precies bijgehouden op Last.fm. Ik zit regelmatig te grijnzen als mijn persoonlijke Last.fm-station ineens een liedje draait dat ik jaren geleden goed vond en al bijna weer was vergeten. Heerlijk. Last.fm is het paradijs voor muziekliefhebbers. Muziek luisteren was nog nooit zo leuk. Nu heb ik nog maar één wens: ik wil een mp3-speler die altijd online is. Zodat ik overal naar mijn Last.fm-station kan luisteren.

Neil Young tegen George Bush

Neil Young vs. George Bush Door Jan Vollaard (NRC Artikel)
Amsterdam, 12 mei. Een leugenaar, een spion in Amerikaanse huiskamers, een opdrachtgever van moordenaars. Het is niet misselijk hoe rockzanger Neil Young zich in zijn lied Let’s Impeach the President uitlaat over George W. Bush. Living With War, een heel album vol protestsongs tegen het Amerikaanse Irak-beleid, verschijnt vandaag op cd, maar was al anderhalve week gratis te horen op Youngs website, www.neil-young.com.

De cd bevat zijn meest urgente muziek in lange tijd en herinnert aan de robuuste rock van begeleidingsgroep Crazy Horse, hoewel bas en drums gespeeld werden door relatieve nieuwkomers Rick Rosas en countrydrummer Chad Cromwell. De muzikale actie van de nu zestigjarige zanger doet denken aan zijn lied Ohio, waarmee hij in 1970 reageerde op het doodschieten van vier studenten tijdens een Vietnamdemonstratie op de Kent State University.
„Dit is het moment voor iedere Amerikaan om het geweten te laten spreken”, zei Young in een televisie-interview dat ook op zijn site te zien is. „We hebben de verkeerde president gekozen. Iedereen maakt fouten. In een land met vrijheid van meningsuiting, moet je dat kunnen toegeven.”
Young haalde een koor van meer dan honderd professionele zangers naar de Capitol Studio in Los Angeles voor dit album, waarop hij de ‘Shock and Awe’-tactiek in Irak hekelt. Het liedje Flags of Freedom zingt hij op de melodie van een oude protestsong van Bob Dylan, Chimes of Freedom.
Een golf van kritiek overspoelde in de afgelopen week dan ook de in Canada geboren Young, die een gebrek aan patriottisme werd verweten. Vooral de columnisten van televisiestation Fox News roerden zich. Commentator John Gibson betichtte de zanger van ‘geheugenverlies’ met betrekking tot de aanslag op het World Trade Center, hoewel Neil Young met Let’s roll als eerste een lied schreef over de inzittenden van de fatale vlucht United 93. Nieuwslezer Neil Cavuto wond zich op over het feit dat een Canadees het Amerikaanse volk de les durfde te lezen. Neil Young reageerde koeltjes: „Ik ben het hoofd van een Amerikaanse familie die al veertig jaar flink wat Amerikaanse belasting betaalt.”
Aanleiding voor het binnen enkele dagen geschreven en opgenomen Living with War was een foto op de voorpagina van USA Today, verklaarde Young in gesprek met muziektijdschrift Rolling Stone. „Een militair vliegtuig werd in volle vlucht als hi-tech operatiekamer gebruikt. Een bijkomend voordeel van de oorlog in Irak, las ik in de begeleidende tekst, is de vooruitgang in de medische techniek die we er aan te danken hebben. Ik dacht aan de soldaten die in die vliegende medische laboratoria gestorven zijn.”
Op de vraag of hij niet cynisch gebruik maakte van een nationaal gevoel van ongenoegen om platen te verkopen, antwoordde hij: „De muziek staat gratis op internet. Het moest gewoon gezegd worden.”
De koorleden waren vooraf ingelicht dat een van de liederen Impeach the president zou gaan heten. „Niemand haakte om die reden af”, aldus Young. „Er kwamen juist meer zangers dan we hadden opgeroepen.”

Paul Simon nieuwe CD - artikel uit Rolling Stone

Paul Simon Returns With "Surprise"
Hall of Famer collaborated with Brian Eno on ninth studio album
Sixteen-time Grammy winner Paul Simon will release Surprise, his much-anticipated collaboration with producer Brian Eno (Talking Heads, U2), on May 9th.
The long-awaited follow-up to Simon's last solo effort, 2000's gold-selling You're the One, was recorded in Eno's London studio, as well as studios in Nashville and New York, and features Herbie Hancock and jazz guitarist Bill Frisell.
Among the album's eleven tracks, which feature Simon's trademark intricate acoustic guitar, is the Oscar-nominated "Father and Daughter," off the soundtrack for the animated film The Wild Thornberrys, as well as the song "Outrageous" and the opener "How Can You Live in the Northeast."
In 1972, when Simon released his self-titled solo debut, he spoke to Rolling Stone about his personal, hands-on recording process. "It wasn't until my own album that I ever started to think to myself, 'What do I really like?'" he said. "I learned every aspect of it has to be your own judgment. You have to say, 'Now, wait a minute, is that the right tempo? Is that the right take?' It's your decision. Nobody else can do it."
The Rock & Roll Hall of Famer will make his first appearance in support of Surprise at the New Orleans Jazz and Heritage festival on May 7th, and is scheduled to perform on Saturday Night Live on May 13th. Summer and fall tours are also in the works.
JESSICA ROBERTSON

Dylan als DJ - exclusief te beluisteren via het Amerikaanse XM

Bob Dylan, DJ, debuts retro satellite-radio show
By Jay Lustig

Bob Dylan's "Theme Time Radio Hour" debuts today on XM satellite radio.
In last year's PBS documentary on Bob Dylan, "No Direction Home," the rock 'n' roll bard recalled listening to the radio as a boy in Hibbing, Minn.
"We'd have to, like, listen late at night for other stations to come in from other parts of the country," he said. "Johnnie Ray, he had some kind of strange incantation in his voice, like he'd been voodoo'd, and he cried, kind of, when he sang ... it was the sound that got me, it wasn't who it was ... I began to listen to the radio, [and] I began to get bored being there [in Hibbing]."
In his first, pre-recorded stint as a DJ, premiering at 10 a.m. today on XM satellite radio, Dylan, 64, fills his hourlong show with lots of primal, mind-expanding pop, rock, blues, gospel and country: Fats Domino, Frank Sinatra, the Staple Singers, Jimi Hendrix, Irma Thomas, the Spaniels, the Carter Family.
He'll continue in this fashion in future installments of his weekly show, with lots of vintage stuff, plus a few relatively recent (but still far from new) tracks sprinkled in: Prince's "Little Red Corvette," L.L. Cool J's "Mama Said Knock You Out," Bruce Springsteen's "Cadillac Ranch."
In accordance with the show's retro title — "Theme Time Radio Hour" — each week's playlist revolves around a theme. Dylan's premiere begins with the weather (Jimmy Davis' "You Are My Sunshine," Joe Jones' "California Sun"). Then, in honor of Mother's Day, he'll explore songs about moms (Ernie K-Doe's "Mother-In-Law," Merle Haggard's "Mama Tried"). Then drinking songs, and car songs, and so on. The show will be repeated several times throughout the week. Check www.xmradio.com/bobdylan for additional information.
And so, the demystification of Bob Dylan continues.
For decades, he had cultivated an aloof, mysterious image, and seemed incapable of talking about himself or his art in anything but riddles.
Then, in 2004, he published "Chronicles," a memoir that was eccentrically structured and avoided large chunks of his life, but did seem to offer some glimpses of the real Dylan.
Now, with the radio show, he offers a view of himself that most fans probably thought they would never see. He's relaxed and chatty, and eager to share some of the music he loves.
The advent of satellite radio — and the eagerness of satellite executives to attract new listeners by hiring big names — has led to a glut of pop, rock and hip-hop stars on the subscription airwaves. Dylan joins XM DJs such as Tom Petty, Snoop Dogg and Ludacris, while rival satellite station Sirius has Eminem, Jimmy Buffett and Steven Van Zandt.
Some of these artists may be doing it because of the opportunities for self-promotion, but this doesn't seem to be Dylan's motivation. He resists the temptation to play his own material, and if he ever had an excuse to play one of his own songs, it would be in a show about the weather. This is the guy, after all, who wrote "Blowin' in the Wind," "Idiot Wind," "A Hard Rain's A-Gonna Fall," and "Shelter From the Storm."

Han Reiziger is niet meer

Han Reiziger (72) overleden
Uitgegeven op zondag 07 mei 2006 om 14:32:22


(Novum) - Televisiepresentator Han Reiziger is zaterdag op 72-jarige leeftijd overleden in zijn woonplaats Hilversum. Dat melden verschillende Nederlandse media. Vorig jaar werd kanker bij hem geconstateerd.
Van 1989 tot 2001 maakte de jazzliefhebber het televisieprogramma Reiziger in Muziek voor de VPRO, waarin hij met nationale en internationale musici sprak. In 1963 trad hij in dienst van VPRO-radio als muziekmedewerker. Aan het einde van zijn leven speelde hij piano in de band Spinvis.

muziek of artiest zoeken

Kan ook op http://www.gracenote.com/music/index_old.html .

Afrikaanse muziek encyclopedie

Op http://africanmusic.org/ is wl het een en ander over Afrikaanse muziek te vinden.

Gert Vlok Nel - bewonderaar van Tony Willé (Pussycat)

Gert Vlok Nel geschreven door Frits Abrahams/NRC

Opeens was daar deze week in het tv-programma De wereld draait door die mij onbekende Zuid-Afrikaanse zanger, die naast Matthijs van Nieuwkerk aan tafel schoof en een schitterend liedje begon te zingen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Hij heette Gert Vlok Nel en zijn liedje Beautiful in Beaufort-Wes.
En mooi mooi mooi was jou woorde ookterwijl jy menthol sigarette rooken daai sweet sweet dinge vir my seterwyl jy sweet sweet in my arms le
Schitterende liedjes zijn zeldzaam, en dus vroeg ik me meteen af: wie is Gert Vlok Nel?
Het antwoord is te zien in een mooie tv-documentaire van de VPRO door Walter Stokman, die op 9 mei in Het uur van de wolf wordt uitgezonden. De film beleefde gisteravond in het Ketelhuis in Amsterdam zijn besloten première. Gert Vlok Nel was er ook en hij zong na afloop in een volle, maar doodstille foyer een paar van zijn liedjes.
Hij is ‘al’ 42 jaar, een bescheiden, maar zelfbewuste man, die in Zuid-Afrika eerst erkenning als dichter kreeg voordat hij als zanger van zijn eigen liedjes een groter publiek bereikte. Stokman hoorde ooit een cd van hem en werd zo gegrepen door de muziek dat hij er meteen een film in zag. Dat bleek makkelijker gedacht dan gedaan. Want eenmaal in Zuid-Afrika merkte hij dat Gert niets voelde voor een uitgebreid interview.
Toen nam Stokman een beslissing die zijn film juist uittilt boven het niveau van de conventionele, biografische film. Hij koos voor een portret van de dorpsgemeenschap van Beaufort-Wes, waarvan Gert met zijn veel spraakzamere vader deel uitmaakt. Gerts liedjes zijn de pareltjes in het snoer van impressies van een godverlaten dorp langs de lange, lange weg tussen Kaapstad en Johannesburg. Daar in het kurkdroge land van de Groot Karoo lijkt het leven geschapen voor de melancholie van deze gedichten en liedjes.
Je zoekt, dat is de luisteraar nu eenmaal eigen, meteen naar vergelijkingen. Bob Dylan werd genoemd. Maar ik hoorde vooral Ede Staal, de zanger uit Groningen, die na zijn dood ook buiten zijn provincie erkenning kreeg. Dezelfde introverte, persoonlijke stijl, het vermogen in een paar regels streektaal een wereld te verbeelden. Ik vroeg Gert of hij het werk van Staal toevallig kende, maar het zei hem niets.
Wie hij wel kent, en nog steeds bewondert, is de Limburgse zangeres Toni Willé, die in de jaren zeventig met twee zusjes de zanggroep Pussycat vormde en ook tot Zuid-Afrika doordrong met hits als Mississipi (7 miljoen verkochte singles). Ze stond in het Ketelhuis in een hoekje aan de bar met een van haar zussen naar Gert te luisteren. Twee gemoedelijke, pretentieloze vrouwen uit Brunssum in de wereld van de VPRO. Ze vertelden me over het zware leven van hun Poolse vader, een mijnwerker, en over de nadagen van Toni’s solo-carrière: eenmaal per week met oude hits optreden in Duitsland.
Af en toe kwam Gert even kijken of ze het nog naar hun zin hadden. Ik vroeg hem of hij een tournee door Nederland ambieert. „Alleen als Toni meedoet”, zei hij. Toni lachte wat. Ze leek het niet zo’n praktisch idee te vinden.

jazzenzo

Jazzenzo opent muziek webshop
geplaatst: 02-05-2006
Het succesvolle (Tilburgse) online jazzmagazine Jazzenzo is vandaag een Downloadshop gestart. Jazzliefhebbers kunnen voor een aantrekkelijke prijs nummers en complete albums downloaden.
In de downloadshop is werk te vinden dat in eigen beheer door muzikanten is uitgebracht, evenals uitgaven van platenlabels. Het Nederlandse label Munich Records is de eerste platenmaatschappij die via Jazzenzo zijn albums ook digitaal aanbiedt. Van alle nummers is een fragment te beluisteren. De combinatie van jazzmagazine en het aanbieden van muziek is uniek in Nederland.Jazzenzo is blij het magazine nu te kunnen combineren met het aanbieden van muziek. Het was al mooi door middel van het geschreven woord mensen te informeren over (nieuwe) muziek. Het beeld is natuurlijk nog completer wanneer we soms kunnen doorverwijzen naar de downloadshop, waar tenminste fragmenten kunnen worden beluisterd, zodat men zich een beeld kan vormen.Ook zijn we blij voor de muzikanten die voor hun cd-verkoop afhankelijk zijn van de verkoop na een concert. Zij kunnen nu ook verwijzen naar de downloadshop. Ook kunnen studio-opnamen en/of opnamen van concerten, mits van goede geluidskwaliteit, rechtstreeks via de downloadshop worden aangeboden. Jazzenzo doet er alles aan de downloadshop wereldwijd bij jazzliefhebbers onder de aandacht te brengen. ‘Dit is de toekomst’, was een veelgehoorde reactie toen we bij musici verifieerde of zij op een dergelijk initiatief zaten te wachten. Iedereen was meteen enthousiast.In de Jazzenzo Downloadshop is onder meer al werk te vinden van Tineke Postma, Amina Figarova, Martijn van Iterson, Ed Verhoef, Jeroen van Vliet, Pascal Vermeer Quintet, Wim Bronnenberg, Witte – Otay Quartet, Rob van Bavel, Willem Hellbreker, etc.
InformatieMuzikanten en muziekuitgevers die geïnteresseerd zijn in de mogelijkheid hun muziek via de Jazzenzo Downloadshop aan te bieden, verzoeken wij contact op te nemen met de redactie, ter attentie van Erno Elsinga.

wereldmuziek

Op de volgende link veel informatie en foto's van wereldmuziek artiesten.
http://www.worldconnectionagency.nl/

Mark Knopfler en Emmy Lou Harris

All the roadrunning is een beetje gladjes en heeft een hoog kampvuurgehalte. Toegegeven, de stemmen passen wel bij elkaar.

Tip van Jelle

1) ga naar de site: http://magnatune.com/

2) kies de muziek die je wat lijkt

3) speel hem af op hi-fi

4) Windows media player start dan
5) kies in Player voor BESTAND en suboptie Media opslaan als
6) (maak daarin eerst een nieuwe folder met de naam van ARTIEST + album
6) vervolgens sla je op (wordt een MP3 bestand`)
7) zodra het nummer is opgeslagen: kies in player de NEXT knop en
hij springt naar het volgende nummer (je hoeft het nl niet helemaal uit te spelen)
8) ga dan naar stap 6
en herhaal dat totdat het hele album is afgespeeld
9) Ga naar stap 1 voor een volgend album

NB:
Als je ook I-tunes (gratis van Apple) hebt als player kan je daarin vervolgens een eigen playlist samenstellen
en dan maar afspelen op je PC of je kunt het naar een mp3 kopieren als je die hebt

glad 2b of service

the lion sleeps tonight

Het lied dat Pete Seeger opnam "Wimoweh" en de Tokens, "The lion sleeps tonight" , is geschreven door een Afrikaan die inmiddels allang overleden is. Zijn nazaten krijgen nu miljoenen dollars uitgekeerd. Het lied werd o.a. in de musical the Lion King gebruikt.

In dit verband, Bruce Springsteen's The Pete Seeger Sessions is een heel aardige CD. Lekkere Accordeon, goeie fiddles, meeklappen en zingen maar.


Rechten `The lion sleeps' terug bij nazaten
Door Henk van Gelder
AMSTERDAM, 16 OKT. De nazaten van Solomon Linda, de maker van de wereldhit The lion sleeps tonight, hebben succes geboekt in de juridische strijd om de rechten van het nummer. De Amerikaanse muziekuitgeverij TRO/Folkways, die het copyright beheert van de versie van Pete Seeger en The Weavers, heeft toegezegd de opbrengsten voortaan aan Linda's erven te betalen. Ook zal de uitgever meebetalen aan een monument voor Linda in Zuid-Afrika.
The lion sleeps tonight is de internationale versie van een nummer dat Solomon Linda in 1939 schreef en op de plaat zette. Het heette toen Mbube (leeuw) en bevatte een Zulu-refrein dat in westerse oren klonk als wimoweh. Toen het in Zuid-Afrika een groot succes werd, betaalde de Zuid-Afrikaanse vestiging van de platenmaatschappij Decca een bescheiden bedrag aan Linda die - onbekend met copyrights - daarmee afstand deed van alle rechten.
Decca stuurde een exemplaar van de plaat naar de VS, waar het werd opgepikt door folkzanger Pete Seeger. In de veronderstelling dat het een eeuwenoud - dus rechtenvrij - Zulu-lied was, zette hij zijn versie (getiteld Wimoweh) op naam van Paul Campbell, een alias dat The Weavers wel vaker gebruikten. Nu Seeger de herkomst kent, is hij bereid de rechten terug te geven aan Linda's erven.
Zijn definitieve titel kreeg het nummer in 1961 door de hitversie van de groep The Tokens. Voortaan stonden de rechten op naam van de imaginaire Paul Campbell, de tekstdichter George Weiss die de woorden ,,In the jungle, the mighty jungle, the lion sleeps tonight'' schreef, en de heren Hugo Peretti en Luigi Creatore die de plaat van The Tokens produceerden. Op alle plaatopnamen die sindsdien werden gemaakt, ruim 150, staan die vier namen. Ook op die van de Nederlandse theatergroep Montezuma's Revenge uit 1989.
Dat de in 1962 gestorven Solomon Linda de ware geestelijk vader was, werd pas vorig jaar onthuld in een serie artikelen en een tv-documentaire van de Zuid-Afrikaanse journalist Rian Malan. Daarna begonnen Linda's nabestaanden te procederen. Het volgende doelwit is de Disney-organisatie, die het nummer gebruikt in de film en de theatermusical The Lion King. De familie eist daarvoor 1,6 miljoen dollar. Disney zegt de copyrights op The lion sleeps tonight volgens alle regels te hebben afgedragen aan de vier auteurs op wier naam de rechten staan. Het bedrijf kon niet weten, aldus een eerste reactie, dat het nummer van Linda was.
Via de rechtbank van Pretoria wordt het geld dat Disney in Zuid-Afrika verdient aan de rechten op figuurtjes als Mickey Mouse en Donald Duck, geblokkeerd tot er een uitspraak is in de zaak van Linda's familie tegen het wereldconcern.

Liveplasma

Een grappige site waarop de muzikale stamboom in beeld gebracht wordt. Wie is geïnspireerd door wie? Welke muziek lijkt op elkaar?

www.liveplasma.com

podcast

Ik vind dat ze het eigenlijk geen podcast moeten noemen dat pod is te veel eer voor de ipod. Op
http://brooklynnorth.com/ kan je een mooi gratis programma downloaden om podcasts op je pc af te spelen. Heeft een erge retro radio look, maar het werkt wel lekker.

Downloaden bij de Russen tegen betaling

Downloaden doe ik bij www.allofmp3.com , ik heb daar hele goede ervaringen mee. Behoorlijk veel keus en je kunt, als je dat wilt, elke dag een e-mail krijgen waarin de nieuwe toegvoegde cd's beschreven staan. Ik kies voor 192 kbps. Maar je kunt zelfs 320 kbps (=CD kwaliteit)downloaden.

Paul Jones

De voormalige zanger van Manfred Mann heeft zijn eigen blues show op de BBC, luister op:
http://www.bbc.co.uk/radio2/shows/jones/

Heel handig, je kunt ook de playlist nalezen.

Nogmaals BBC

Op http://www.bbc.co.uk/radio3/jazz/interviews.shtml staan allemaal interviews met groten uit de Jazz. To name a few: Jimmy smith, Oscar Peterson and Dave Brubeck.

Andy Kershaw - BBC

http://www.bbc.co.uk/radio3/andykershaw/index.shtml

Luister naar deze dj die heel veel Afrikaanse muziek speelt maar ook blues and folk. Regelmatig spelen er ook muzikanten bij hem live in de studio. Andy zorgt voor een unieke mix van rock, wereldmuziek, country en blues.

Nieuwe releases

Meld je aan bij www.allmusic.com voor de wekelijkse mail met een overzicht van nieuw uitgekomen CD's.

I walk the line

Een paar weken geleden zag ik de film I walk the line. Deze film over het veelbewogen leven van Johnny Cash is een must voor iedereen die van zijn muziek houdt. Geweldig gespeeld en ook heel goed gezongen. Heb inmiddels de soundtrack gedownload.

Last.fm

Last.fm selecteert muziek op basis van de collectieve smaak van meer dan 1 miljoen gebruikers. Het programma is gratis. Hoe langer je het gebruikt, des te beter de aanbevelingen worden. Het programma registreert ook welke muziek je op je PC beluistert en neemt dit ook mee in de adviezen. Ik heb het nog maar net geïnstalleerd dus ik heb er nog geen definitief oordeel over.

Fantastische muziek database

www.allmusic.com Op deze web site is werkelijk van alles te vinden op muziekgebied. Goed voor lang vertoeven. Ratings per CD per muzikant etc.

pandora

Als je het leuk vindt om regelmatig nieuwe muziek te ontdekken mag je pandora niet missen. Meld je aan op www.pandora.com en je zult versteld staan van de keus van Pandora. Het is voor Amerikanen bedoeld maar met een nep postcode is registratie voor een Nederlander geen probleem.